اهداف بهبود

اهداف بهبود

ما قبول کردیم که سیستم جدید باید بهبودهای هدفمندی را برای فرایند مدیریت پروژه تامین نماید. این بدان معنا بود که ما نیاز داریم در سریع‌ترین زمان ممکن، اهداف خود را در فرایند بهبود تعریف کنیم به نحوی که بتوانیم نیازمندی‌های سیستم را برای رسیدن به این اهداف تعریف کرده و فرایند به‌کارگیری سیستم را آسان کنیم. ما به این نتیجه رسیدیم که اهداف بهبود برای سیستم جدید باید:

·         تیم پروژه را قادر سازد تا منشا مغایرت‌های چشمگیر را تشخیص داده و دلایل انحراف پروژه را از برنامه پیش‌بینی شده تعیین کنند.

·         به تیم پروژه اجازه دهد تا وضعیت پکیج‌های کاری را برای تعیین کار انجام شده و کار باقیمانده پیگیری کنند.

·         با سیستم‌های اطلاعاتی بزرگ‌تر موجود در سازمان ارتباط برقرار کرده و با آن‌ها سازگار باشد.

·         به تیم پروژه کمک کند تا تاثیر ریسک‌های مختلف را بر خط مبنای زمان، هزینه و کیفیت پیش‌بینی کنند.

·         به تیم پروژه بینش لازم را بدهد تا بتوانند تشخیص دهند چه بازنگری‌هایی بر روی خطوط مبنا باید انجام گیرد، در چه زمانی باید این بازنگری‌ها انجام شود و چرا باید این بازنگری‌ها را روی خطوط مبنای زمان، هزینه یا کیفیت انجام دهند.

·         با ساختار شکست کار (WBS) یکپارچه باشد، به نحوی که توانایی تهیه گزارش وضعیت پکیج‌های کاری را در چرخه‌ی عمر پروژه مهیا سازد. در این گزارش‌ها باید پکیج‌های کاری، کد هزینه‌ی مربوطه، برنامه زمانی، و فرد متولی هر پکیج کاری قابل شناسایی باشد.

مهندسی مجدد فرایند مدیریت پروژه

ما فرایند موجود مدیریت را آنالیز نمودیم و متوجه شدیم که این فرایندها برای حل مشکلات کسب و کار و رسیدن به اهداف بهبود ناکافی هستند. بنابراین، تغییرات چشمگیری برای انجام لازم بود. ما مجبور بودیم قبل از وارد شدن به فاز پیاده‌سازی سیستم اطلاعات مدیریت پروژه زمان قابل توجهی را برای توسعه و مستندسازی فرایندهای جدید تخصیص دهیم.

فاصله‌ی زیادی بین نیازهای اطلاعاتی تشخیص داده شده و روش‌ها و فرایندهای موجود مدیریت پروژه وجود داشت. به همین خاطر لازم بود تا تعداد قابل توجهی روش‌های اجرایی و دستورالعمل‌های مدیریت پروژه را تولید کنیم. ما روی هشت گروه از روش‌های اجرایی تمرکز کردیم. در زیر تعدادی از فهرست روش‌های اجرایی و دسته بندی‌های آن‌ها ارایه شده است:

روش‌های اجرایی برای تعریف پروژه

·         برآورد اولیه

·         تعیین مشخصات فنی

·         نحوه‌ی شروع پروژه

روش‌های اجرایی برآورد و کنترل هزینه

·         تخمین هزینه از پایین به بالا

·         کنترل هزینه

·         بازخورد گرفتن از کنترل هزینه

روش‌های اجرایی برنامه‌ریزی

·         فرهنگ لغات برنامه‌ریزی

·         مایلستون‌ها (وقایع عمده‌ی) پروژه

·         روش‌های اجرایی برای مدیریت منابع انسانی

·         روش اجرایی کدگذاری

روش‌های اجرایی برای مدیریت تدارکات

·         انتخاب تامین‌کنندگان

·         ارزیابی تامین‌کنندگان

روش‌های اجرایی مدیریت مواد

·         پیگیری و تسریع امور

·         کنترل موجودی

·         بازرسی جهت تضمین کیفیت

·         داده‌های تامین کنندگان

روش‌های اجرایی برای مدیریت اسناد

·         سیستم شماره‌گذاری

·         پروفایل‌های توزیع مدارک و اسناد

·         ساختار بایگانی مدارک

روش‌های اجرایی برای یکپارچه‌سازی سیستم مدیریت اطلاعات پروژه با سایر سیستم‌های اطلاعاتی

·         دیکشنری داده‌ها

تا به اینجا، ما به چگونگی تعریف و بررسی نیاز سازمان برای توسعه و پیاده‌سازی PMIS، تشخیص علایم مشکلات، موضوعاتی که در فاز برنامه‌ریزی می‌باید برای پیاده‌سازی سیستم بررسی شوند، اهداف بهبود، و روش‌های اجرایی و دستورالعمل‌های مورد نیاز برای پیاده‌سازی سیستم پرداختیم. بدیهی است برای پیاده‌سازی موفق سیستم مدیریت اطلاعات پروژه لازم است تا قبلا «نیازهای اطلاعاتی ذینفعان پروژه» را که بخش اصلی سیستم اطلاعات مدیریت پروژه است تشخیص داده و سپس به پیاده‌سازی سیستم بپردازیم. در مرحله‌ی بعد، می‌خواهیم کاربردهای PMIS را تعریف کنیم به نحوی که اطمینان حاصل نماییم PMIS اطلاعات لازم را برای مدیران و ذینفعان پروژه ایجاد می‌نماید.

همانگونه که قبلا گفتیم، یک سیستم اطلاعات مدیریت پروژه شامل اطلاعاتی است که برای شروع، برنامه‌ریزی، اجرا، کنترل و خاتمه دادن به یک پروژه اساسی است. برای مدیران پروژه، یک سیستم اطلاعات مدیریت پروژه نقش حساسی را در ماموریت پروژه ایفا می‌کند. این نقش توسط ایجاد تصویر کامل با جزئیات لازم از تمام پروژه در سازمان در کلیه‌ی مراحل چرخه‌ی عمر پروژه ایفا می‌شود.

چارچوب سیستم اطلاعات مدیریت پروژه‌ای که در این پروژه به آن می‌پردازیم شامل یک متدولوژی برای جمع‌آوری، سازماندهی، ذخیره‌سازی، پردازش و توزیع اطلاعات پروژه می‌باشد. این چارچوب به ما اجازه می‌دهد تا با در نظر گرفتن اهداف تعیین شده برای کارایی مدیریت زمان، هزینه و کیفیت پروژه، وضعیت پروژه را ارزیابی نماییم.

سیستم مدیریت اطلاعات پروژه شامل افراد، سیاست‌ها، روش‌های اجرایی و سیستم‌های دستی و اتوماتیک نیز می‌شود. این عوامل امکان برنامه‌ریزی، نظارت، ارزیابی و کنترل پروژه را از طریق کانا‌ل‌های رسمی و غیر رسمی مهیا می‌نمایند. کانال‌های رسمی شامل گزارش‌های مکتوب و جلسات رسمی ارزیابی و کنترل پروژه و کانال‌های غیررسمی شامل مشاهدات مدیران پروژه و صحبت‌های غیر رسمی افراد تیم پروژه می‌باشد.

PMIS در چرخه‌ی عمر مدیریت پروژه

تشخیص کارکردهای PMIS و نحوه ارتباط آن‌ها با چرخه‌ی عمر مدیریت پروژه بسیار مهم است. این کارکردها در چهار حیطه‌ی اولیه عمل می‌کنند:

فاز آغازین: در طول فاز آغازین پروژه، مدیران پروژه PMIS را برای موارد زیر به‌کار می‌برند:

بودجه‌بندی اولیه، شامل برآورد هزینه، نیازمندی‌های نیروی انسانی و ساختار مالی

برنامه‌ریزی اولیه، شامل مدل شبکه برنامه زمان‌بندی، برنامه‌ریزی زمان، و گزارش‌های خلاصه

چرخه‌ی تایید کار، شامل تعریف محدوده‌ی کارها، تهیه پیشنهاد و ارایه اطلاعات به مدیران

برنامه‌ریزی: در فاز برنامه‌ریزی مدیران پروژه PMIS را برای موارد زیر به‌کار می‌برند:

برنامه‌ریزی تفصیلی، شامل آنالیز تفصیلی فعالیت‌ها، تقویم‌های کاری پروژه، و آنالیز مسیر بحرانی

برنامه‌ریزی مدیریت هزینه، شامل آنالیز تفصیلی ساختار شکست کار، جمع‌آوری و یکپارچه‌سازی روش‌های اجرایی کنترل، و مشخصات مراکز هزینه

برنامه‌ریزی منابع، شامل نیازمندی‌های نیروی انسانی، اقلام و مصالح و تجهیزات و ماشین‌آلات، در دسترس بودن منابع، و تسطیح منابع

تثبیت خط مبنای پروژه شامل تثبیت محدوده، برنامه‌ی زمانی و برنامه‌ی هزینه

اجرا و کنترل: وقتی پروژه اجرا می‌شود، تیم پروژه اطلاعات جاری را از کلیه بخش‌ها و کارگاه‌های پروژه جمع آوری کرده و در بانک اطلاعاتی پروژه ذخیره می‌نمایند. تیم پروژه اطلاعات واقعی پروژه را با خط مبنای پروژه مقایسه می‌کنند تا پیشرفت پروژه را بررسی نمایند. کارکرد سیستم اطلاعات مدیریت پروژه در این زمان نمودن امکاناتی برای پیش‌بینی زمان و هزینه لازم برای اتمام پروژه است. بدین‌سان مدیران پروژه می‌توانند سناریوهای مختلف را برای ادامه‌ی اجرای پروژه تعریف کرده و استراتژی‌های اصلاحی را اتخاذ نمایند. این موضوع به مدیران پروژه و ذینفعان کمک می‌کند تا فرصت‌های موجود را برای کاهش هزینه و شتاب دادن به برنامه زمانی پروژه بررسی کنند. اگر سیستم اطلاعات مدیریت پروژه را با بانک اطلاعاتی خرید و موجودی کالا ارتباط دهیم، به پیش‌برد پاسخگویی به درخواست‌های خرید، کنترل موجودی، و پیگیری تحویل کالا در پروژه کمک می‌کند. در این فاز، مدیر پروژه PMIS را برای موارد زیر استفاده می‌کند:

مدیریت کالا، شامل تسریع پاسخگویی به درخواست‌های خرید، ردیابی تحویل کالا، و کنترل موجودی

مدیریت هزینه، شامل جمع‌آوری اطلاعات هزینه‌های واقعی، استخراج اطلاعات حسابداری، و خلاصه‌سازی داده‌های مربوط به هزینه

اندازه‌گیری عملکرد، که شامل نظارت بر وضعیتپروژه ،تجزیه و تحلیلانحراف از وضعیت مطلوب، ارزیابی میزان بهره وری،وپیش‌‌بینیروندها می‌باشد.

مدیریت اسناد، شامل کنترل نقشه‌ها، ردیابی وضعیت قراردادها، و سایر مستندات و گزارش‌ها

گزارش‌دهی، شامل بازنگری بودجه، به روزرسانی و اصلاح برنامه‌های زمان‌بندی، آنالیز روش‌های جایگزین در برنامه‌ریزی و اجرا و پیشنهاد اقدامات پیشگیرانه و اصلاحی

فاز اختتام پروژه: در طول این فاز، مدیر پروژه و تیم پروژه از سیستم اطلاعات مدیریت پروژه برای بررسی نیازمندی‌هایی که موجب می‌شود از تحقق کلیه الزامات قراردادی پروژه اطمینان حاصل شود استفاده می‌شود. در طول چرخه‌ی حیات پروژه، تیم پروژه اطلاعات پروژه را در بانک اطلاعاتی وارد کرده‌اند. ما باید این اطلاعات را به‌درستی سازماندهی کنیم زیرا این کار باعث می‌شود تا آرشیو جامعی از پروژه شامل بررسی عملکرد قراردادی، تجزیه و تحلیل بهره‌وری، گزارش نهایی پروژه و آرشیو‌های منظم اطلاعات پروژه بر حسب تاریخ داشته باشیم.

ماژول های اصلی PMIS

یک سیستم مدیریت اطلاعات پروژه )دستی و یا خودکار) شامل ماژول های زیر می‌باشد. این ماژول‌ها برای دستیابی به تصمیم‌گیری‌ها و گزارش‌دهی‌های خاص پروژه طراحی می‌شود:

برنامه‌ریزی و زمان‌بندی: این ماژول یک فرایند سیتماتیک را برای ترسیم اهداف کیفی، وابستگی‌ها و اطلاعات حساس به زمان را در پروژه فراهم می‌کند.

بودجه‌بندی: این ماژول برای نظارت بر کنترل هزینه به‌کار می‌رود و با ساختار شکست کار پروژه یکپارچه و در ارتباط است. این ماژول امکان ردیابی و پیگیری بودجه و هزینه‌های مربوطه را در هر بسته‌ی کاری مهیا می‌نماید.

مجوز کار و کنترل: این ماژول پایه‌ای را برای به جریان افتادن دستور کارها ایجاد می‌نماید. هر دستور کار یک بخش کوچک اما بسیار مهم در کنترل پروژه است. این مهم مشخص می‌کند که ما چگونه در حال اجرای الزامات پروژه هستیم، چه منابعی را اجازه داریم استفاده کنیم و مدت زمانی لازم برای تکمیل کار چقدر است.

کنترل تغییرات: این ماژول سیستم رسمی برای بررسی و کنترل تغییرات ایجاد می‌نماید.

·         تغییرات را به محض رخداد شناسایی می‌کند.

·         پیامدهای تغییرات را به صورت تاثیر آن بر هزینه‌ها، مدت زمان و سایر فعالیت‌های پروژه آشکار می‌سازد.

·         امکان تجزیه و تحلیل مدیریتی و جستجو برای پیدا کردن راه‌های جایگزین و تصمیم‌گیری برای قبول یا رد تغییر را مهیا می‌سازد.

·         این ماژول تغییرات را به کلیه بخش‌هایی که تحت تاثیر تغییرات قرار گرفته است مرتبط می‌سازد.

·         سیاست لازم را برای کاهش ناسازگاری‌ها و حل کردن اختلافات مشخص می‌کند.

·         اطمینان می‌دهد که تیم پروژه تغییرات تایید شده را اجرا کرده‌اند.

·         به‌صورت دوره‌ای کلیه‌ی تغییرات و تاثیر آن‌ها بر پروژه را با تاریخ گزارش می‌دهد.

ارتباط دادن تمام این کارکردها: این ماژول گزارش‌های روایی منظمی را در هر سطح پروژه ایجاد می‌نماید. این گزارش‌ها می‌باید نیازهای اطلاعاتی تمام ذینفعان پروژه را پوشش دهد.

سایر ماژول‌ها: برخی پروژه‌های خاص نیازمند ماژول‌ها تکمیلی دیگری نظیر مدیریت منابع، کنترل موجودی، مدیریت اسناد، ایمنی ومدیریت ریسک هستند.

فرایند پیاده‌سازی

برای پیاده‌سازی سیستم، ابتدا فهرستی از الزامات را بر پایه‌ی نیازهای اطلاعاتی ذینفعان در چرخه‌ی عمر پروژه تهیه کردیم. سپس این فهرست را برای تحقیق در مورد انواع محصولات، تامین‌کنندگان و مراجعی که توانایی ارایه راهکار مناسب برای پیاده‌سازی PMIS را داشتند استفاده کردیم. سپس یک لیست کوتاه از محصولات نرم افزاری مناسب‌تر و تامین‌کنندگان برتر تهیه کرده و پس از بررسی آن‌ها، یکی از محصولات را به‌صورت آزمایشی انتخاب کردیم و در یک مقیاس کوچک از پروژه آن را تست کردیم و بعد از اصلاحات جزئی، نسبت به پیاده‌سازی کامل سیستم اقدام کردیم.

نتایج

برای بررسی نتایج حاصل از این پروژه، لازم است تا سیستم حداقل برای یک سال مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این، برای بهبود این سیستم، لازم است فرایندهای مدیریت پروژه نیز در سازمان به‌طور مداوم بهبود یابند.

ذینفعان پروژه باید از اهمیت سیستم اطلاعات مدیریت پروژه را در به‌کارگیری منابع در پروژه درک نمایند. یک سیستم اطلاعات مدیریت پروژه بخش اصلی برنامه‌ریزی و کنترل پروژه می‌باشد. این سیستم در کل چرخه‌ی عمر پروژه مورد استفاده قرار می‌گیرد و سیستم اطلاعات سازمانی را پشتیبانی می‌کند. این سیستم، اطلاعات مرتبط، به موقع و دقیق را ایجاد می‌نماید که برای مدیریت هر پروژه‌ای بسیار حیاتی است.

ساختار شکست کار

ساختار شکست کار در مدیریت پروژه و مهندسی سیستم‌ها، ابزاری برای مشخص‌کردن و طبقه‌بندی کردن اجزای کاری می‌باشد بصورتیکه کمک به سامان‌دادن و مشخص‌کردن وسعت کلی کار در پروژه می‌کند. تعریف ساختار شکست کار ساختار شکست کار را می‌توان بدین ترتیب تعریف کرد: یک ساختار شبکه‌ای یا درختی به صورت گرافیکی است برای نشان دادن روش تولید محصول یا خدمت شامل، بخش‌های سخت‌افزار، نرم‌افزار، خدمات و سایر وظایفی که یک سازمان یا شرکت انجام می‌دهد مانند کارهایی که باید انجام شود تا یک محصول یا خدمت مشخص تولید و یا ارایه شود. در این تعریف منظور از «کارهایی که باید انجام شود» انجام و اتمام یک پروژه با بودجه و زمان مشخص است. تدوین ساختار شکست کار به عنوان یک نظام کاری، برای اطمینان از مشارکت‌کنندگان در اجرای پروژه، اعم از کارفرما، پیمانکاران/فروشندگان است که همگی بدانند چه عملیاتی برای تکمیل پروژه مورد نیاز است. استفاده از ساختار شکست کار به عنوان یک شالوده اطلاعاتی، برقراری ارتباط صحیح در باره پروژه را برای گروههای کاری و سازمانهای حکومتی ناظر بر پروژه و سایر فرایندهای قانونی، از طریق کاربرد یک مبنای مشترک، تسهیل می‌کند.

کاربران ساختار شکست کار در اجرای پروژه‌های بزرگ، علاوه بر کارکنان پروژه، عواملی چون سرمایه‌گذاران، تامین‌کنندگان مالی، پیمانکاران، در بعضی موارد سازمانهای دولتی و موسسات با دانش تکنولوژیکی پیچیده،دخالت و مشارکت دارند که بیشتر از گذشته به اطلاعات چندگانه و متمرکز نیاز دارند. رعایت الزامات حکومتی و مقررات قانونی و مسوولیت نظارتی سازمانها، به اطلاعات و زبان مشترک نیاز دارند. فلسفه ایجاد کد برای هر یک از عملیات در WBS و متدولوژی آن، می‌تواند این نیاز اطلاعاتی کلیه مراجع و واحدها را مرتفع کند. در حقیقت در اجرای پروژه، ساختار شکست کار یک داده و زبان مشترک است و ابزاری برای برقراری ارتباط بین کاربران مختلف در پروژه است که کاربرد موثری دارد. در تامین داده‌های مورد نیاز برای تدوین ساختار شکست کار، دو گروه شامل گروه عملیاتی پروژه و گروه‌های حاکمیتی و مسوول دخالت دارند. گروه‌های عملیاتی شامل، طراحی و مهندسی، ساخت و اجرا، مدیریت مالی، اداری و تامین تجهیزات و گروه‌های حاکمیتی و مسوول مانند، کارفرما/صاحب‌کار، سازمانهای دولتی و پیمانکاران هستند. یک ساختار شکست کار خوب طراحی و تدوین شده، گروه‌های عملیاتی و مسوول را قادر می‌سازد که ارتباطات دقیق و منظمی با هم داشته باشند.

داده‌های اولیه برای تهیه WBS برای تهیه یک ساختار شکست کار کامل و بدون نقص، داده‌ها و مواد اولیه باید گردآوری شود. این داده‌ها که در زمینه‌های مختلف است به قرار زیر هستند: - بودجه- نحوه و مقدار تامین مالی و جریان نقدینگی (Cash Flow) سالیانه را مشخص می‌کند. - برآورد هزینه، میزان هزینه‌های پروژه را بر مبنای تامین خدمات فنی و مهندسی، تامین کالا و تجهیزات و هزینه‌های ساخت، اجرا و نصب و راه‌اندازی را تعیین می‌کند. - بهره‌وری- نرخ بهره‌وری مورد انتظار برای عوامل درگیر در اجرای پروژه عامل مهمی در تدوین ساختار شکست کار است. - زمان‌بندی- جدول و برنامه زمان‌بندی و ترتیب انجام فعالیت‌های پروژه از ابتدای کار تا خاتمه پروژه عامل مهمی در تعیین روش کار است. - منابع- برای اجرای پروژه از منابعی مانند سرمایه، ماشین‌آلات، تجهیزات، نیروی انسانی و مواد مصرفی استفاده می‌شود که اطلاعات آنها برای تدوین ساختار شکست کار ضرورت دارد. پس از آنکه کلیه داده‌های پیش گفته فراهم شد، آنگاه کارشناسانی که ساختار شکست کار را تنظیم می‌کنند، کلیه ردیف‌ها و رده‌های عملیاتی را تعریف و تدوین می‌کنند. این تعاریف علاوه بر آنکه کلیه عوامل را قادر می‌سازد که حول یک شالوده مشترک اقدام و حرکت کنند، موجب ارتباط سه جانبه هزینه، زمان‌بندی و بهره‌وری بر محور ثابت و در نهایت باعث اندازه‌گیری مناسب پیشرفت کار و کنترل پروژه می‌شود. گردآوری مجموعه اینگونه اطلاعات بر مبنای مشترک، در مورد قابل قیاس بودن عملیات انجام شده با خطوط مبنای معین، اطمینان ایجاد می‌کند. اطلاعات حاصل از گروه‌های مختلف، علاوه بر آنکه در تهیه بودجه، زمان‌بندی و برآورد هزینه‌ها کاربرد دارد در تدوین خطوط مبنای برآورد هزینه و زمان‌بندی ساخت و اجرا موثر است. بنابراین ساختار شکست کار از مرحله شروع تا انتهای پروژه در برنامه‌ریزی،اجرا و کنترل و اصلاح بکار می‌رود. ساختار شکست کار ابزاری است برای کلیه کاربران پروژه تا بر تامین خدمات و تجهیزات، اجرا و اتمام موفقیت‌آمیز پروژه نظارت و کنترل داشته باشند.

ترکیب سیستم‌ها – کاربرد WBS عوامل و سیستم‌های اجرا و کنترل پروژه از قبیل، زمان‌بندی، برآورد، سنجش پیشرفت و عملکرد، نیروی انسانی، تامین تجهیزات، پایش و کنترل هزینه‌ها و سایر نظام‌ها به اطلاعات نیازمند است. انتقال اطلاعات بین واحدهای مختلف پروژه و سایر سازمانهای مرتبط با پروژه، باید به صورت صحیح عملکرد داشته باشد تا اطلاعات لازم بین واحدها و سیستم‌های فرعی به موقع و دقیق انتقال یابد سیستم کنترل پروژه چه به صورت دستی و چه به صورت خودکار و ماشینی،به عنوان سیستم جمع‌آوری به موقع اطلاعات اجرایی و به جریان انداختن این نوع اطلاعات از طریق تنظیم گزارش‌های مختلف و ارایه پیش‌بینی‌ها به مدیر پروژه به مقدار زیادی به ساختار شکست کار مناسب و کاربردی نیاز دارد.

مراحل تدوین ساختار شکست کار 1. موضوع و هدف کلی کار را مشخص کنید. 2. موضوع تعیین شده را به دسته های رده دوم از نظر اهمیت تقسیم کنید. این شاخه ها باید نمایانگر احتیاجات و فعالیتهایی باشند که مستقیماً به هدف اولیه ختم می شوند و یا برای تکمیل کار حتماً باید انجام شوند. تیم تدوین مداوماً باید سوالات زیر را مطرح کند که: - برای رسیدن به این هدف چه چیزهایی مورد نیاز می باشد؟ - سپس چه اتفاقی خواهد افتاد؟ - چه چیزهایی باید مورد توجه قرارگیرد؟ 3. برای هرکدام از عناوین مهم فوق جزئیات بیشتری در نظر بگیرید. 4. WBS تدوین شده را از نظر کامل بودن و سیر منطقی آن کنترل کنید.

ساختار شکست کار بعنوان زیربنای ماتریس توزیع مسؤولیتها،زمانبندی شبکه ای، تخمین و تخصیص هزینه، آنالیز ریسک، چارت سازمانی، هماهنگی اهداف، کنترل (شامل مدیریت پیمان) بکار می رود.

روشهای شکست کارها

روش اول 1- با گرایش به اقلام قابل تحویل: مفیدترین ودشوارترین روش تهیه WBS است. محصولات سیستمهای عملکردی: اجزاء سیستمهای عملکردی معمولاً محصولات می باشد. نواحی فیزیکی 2- با گرایش به برنامه زمانی فعالیتها فازهای پروژه 3- با گرایش به منابع پروژه دیسیپلین ها واحدهای مدیریتی: با استفاده از وارد کردن عناصرOBS به WBS منابع مالی: با استفاده از وارد کردن RBS به WBS

روش دوم 1. دیسیپلینهای عملکردی و تکنولوژیکی. 2. ساختار سازمانی، در صورتیکه بتوان کل کار را بصورت واضح میان گروهها یا افراد مختلف تقسیم نمود. 3. سیستمها و زیر سیستمها. 4. سازندگان دخیل در پروژه. 5. موقعیت فیزیکی مجموعه های دخیل که برای تکمیل پروژه بکار می روند.

روش سوم 1. بر مبنای محصول 2. بر مبنای فازبندی پروژه 3. بر مبنای عملکردها